karać kogoś gardłem

* * *

Gen.pl. -eł

1. (t. przednia część szyi) throat; anat. gullet, pharynx; zapalenie gardła pat. pharyngitis; obolałe gardło sore throat; chwycić kogoś za gardło grab sb by the throat; czuć ucisk w gardle ( jako objaw wzruszenia) have a lump in one's throat; jak psu z gardła pot., żart. like it's been dragged through a hedge backwards; skoczyć komuś do gardła t. przen. be at sb's throat; stanąć komuś (kością) w gardle stick in sb's craw l. throat; mieć nóż na gardle przen. have a knife at one's throat; poderżnąć komuś/sobie gardło cut sb's/one's throat; przepłukać gardło pot. (= napić się) wet one's throat; Br. sl. tickle the tonsils; śmiać się na całe gardło laugh out loud; krzyczeć/wydzierać się na całe gardło shout/yell at the top of one's voice; zdzierać (sobie) gardło pot. strain one's voice.

2. przest. (o gwałtownej śmierci l. egzekucji) dać (za coś) gardło l. zapłacić (za coś) gardłem pay (for sth) with one's head; karać kogoś gardłem l. na gardle put sb to the sword.

3. (= wąskie przejście) neck; wąskie gardło przen. bottleneck.